مجموعه ای از ستون های زیبا که در شبه قاره هند گسترده شده اند توسط شاه آشوکا، مروج آیین بودا، در طول سلطنت او در قرن سوم قبل از میلاد ساخته شد.
پادشاه آشوکاسومین امپراتور اولین امپراتوری هند، سلسله موریان، در طول سلطنت خود در قرن 3 قبل از میلاد، مجموعه ای از ستون ها را برپا کرد که اکنون از نظر جغرافیایی در سراسر شبه قاره هند (منطقه ای که امپراتوری موریان بود) پراکنده شده اند. این ستون ها در حال حاضر معروف به 'ستون های آشوکا'. 20 ستون تنها از ستون‌های بی‌شماری اولیه که توسط آشوکا تأسیس شده‌اند در زمان کنونی دوام آورده‌اند در حالی که بقیه در ویرانه‌اند. اولین ستون در قرن شانزدهم کشف شد. ارتفاع این ستون ها حدود 16 تا 40 فوت است و وزن آنها بسیار سنگین بوده و هر کدام 50 تن وزن دارند.
مورخان بر این باور بودند که آشوکا (هندویی اصالتا) به آن گرویده است مذهب بودا. او تعالیم خداوند بودا معروف به چهار حقیقت شریف یا قانون (دارما) را پذیرفت: الف. زندگی یک رنج است (رنج تولد دوباره است) ب. علت اصلی رنج میل است ج. باید بر علت میل غلبه کرد d. وقتی میل غلبه کرد، رنجی وجود ندارد. هر ستون توسط آشوکا برپا شده و یا با اعلامیه‌هایی نوشته شده بود که خطاب به راهبه‌ها و راهبان به عنوان پیام‌های شفقت بودایی تلقی می‌شد. او از رسیدن و گسترش بودیسم حمایت کرد و تمرین‌کنندگان بودایی را به پیروی از یک روش بودایی دلسوزانه تشویق کرد و این حتی پس از مرگ او نیز ادامه یافت. این احکام در اصل با خطی به نام براهمی تا اواخر دهه 1830 ترجمه و درک شدند.
زیبایی این ستون ها در درک طرح فیزیکی دقیق آنها نهفته است که بر اساس فلسفه و اعتقاد اصلی بودایی است و اعتقاد بر این است که آشوکا مهم ترین حامی هنر بودایی است. شفت هر ستون از یک تکه سنگ ساخته می‌شد و این سنگ‌ها توسط کارگران از معادن معدن در شهرهای ماتورا و چونار واقع در بخش شمالی امپراتوری آشوکا (ایالت اوتار پرادش امروزی هند) بریده و کشیده می‌شدند.
بالای هر ستون یک گل نیلوفر معکوس قرار دارد که نمادی جهانی برای بودیسم است و زیبایی و انعطاف پذیری آن را نشان می دهد. این گل از آب گل آلود بلند می شود تا به زیبایی شکوفا شود بدون اینکه هیچ عیب قابل مشاهده ای در سطح آن دیده شود. این قیاس با زندگی انسان است که در آن فرد با چالش ها، سختی ها، فراز و نشیب ها روبرو می شود، اما همچنان برای رسیدن به مسیر روشنگری معنوی، استقامت نشان می دهد. سپس مجسمه های حیوانات مختلف بر روی ستون ها قرار می گیرند. گل وارونه و مجسمه حیوانی که قسمت بالای ستون را تشکیل می دهند سرستون نامیده می شود. مجسمه های حیوانی شیر یا گاو نر در حالت ایستاده یا نشسته در ساختاری منحنی (گرد) پس از تراشیده شدن زیبا توسط صنعتگران از یک سنگ است.
یکی از این ستون ها، چهار شیر سرنات - پایتخت شیر آشوکا، به عنوان نشان دولتی هند اقتباس شده است. این ستون دارای یک گل نیلوفر معکوس به عنوان سکو با چهار مجسمه شیر است که پشت به یکدیگر و رو به چهار جهت نشسته اند. چهار شیر نماد فرمانروایی و امپراتوری شاه آشوکا در چهار جهت یا به درستی چهار قلمرو مجاور هستند. شیرها نشان دهنده برتری، اعتماد به نفس، شجاعت و غرور هستند. درست بالای گل تصاویر دیگری از جمله یک فیل، یک گاو نر، یک شیر و یک اسب در حال تاخت وجود دارد که توسط چرخ های ارابه پره ای با 24 پره از هم جدا شده اند که به آنها چرخ قانون ("چاکرا دارما") نیز گفته می شود.
این نشان، قصیده‌ای عالی برای پادشاه باشکوه آشوکا، بر روی تمام واحدهای پولی هند، نامه‌های رسمی، پاسپورت و غیره برجسته است. در زیر نشان، شعار به خط دوانگاری حک شده است: «Satyameva Jayate» («حقیقت به تنهایی پیروز می‌شود») به نقل از یک کتب مقدس هندوهای باستانی (ودا).
این ستون‌ها در صومعه‌های بودایی یا سایر مکان‌ها و مکان‌های مهمی که به زندگی بودا مرتبط بودند، ساخته شدند. همچنین، در مکان های مهم زیارتی بودایی ها - بود گایا (بیهار، هند)، محل روشنگری بودا و سرنات، محل اولین خطبه بودا که در آن مهستوپا - استوپا بزرگ سانچی - واقع شده است. استوپا یک تپه دفن برای یک فرد محترم است. هنگامی که بودا درگذشت، خاکستر او را تقسیم کردند و در استوپاهای زیادی دفن کردند که اکنون مکان های زیارتی مهم پیروان بودایی است. این ستون ها از نظر جغرافیایی پادشاهی شاه آشوکا را مشخص می کردند و در سراسر شمال هند و جنوب تا زیر فلات مرکزی دکن و در مناطقی که اکنون به نام های نپال، بنگلادش، پاکستان و افغانستان شناخته می شوند، کشیده شده اند. ستون‌های فرمان‌ها به‌طور استراتژیک در امتداد مسیرها و مقاصد مهمی قرار می‌گرفتند که بیشترین تعداد مردم آنها را می‌خواندند.
بسیار جالب است که بفهمیم چرا آشوکا ممکن است ستون‌ها را که شکلی از هنر هندی از قبل تثبیت شده بود، به عنوان وسیله ارتباطی خود برای پیام‌های بودایی خود انتخاب کرده باشد. ستون‌ها نماد «axis mundi» یا محوری هستند که جهان در بسیاری از ادیان – به‌ویژه بودیسم و هندوئیسم – بر آن می‌چرخد. کتیبه ها نشان دهنده تمایل آشوکا برای انتشار پیام بودیسم در سراسر این پادشاهی است.
امروزه محققان این دستورات را ساده تر از فلسفی می دانند که نشان می دهد خود آشوکا فردی ساده بود و همچنین ممکن است در درک پیچیدگی های عمیق تر چهار حقیقت شریف ساده لوح باشد. تنها آرزوی او این بود که بتواند راه اصلاحی را که انتخاب کرده است به مردم برساند و از این طریق دیگران را به زندگی صادقانه و اخلاقی تشویق کند. این ستون‌ها و فرمان‌ها که به‌طور استراتژیک قرار گرفته‌اند و پیام «اراده بودایی» را منتشر می‌کنند، نشان‌دهنده اولین شواهد ایمان بودایی هستند و نقش شاه آشوکا را به‌عنوان یک مدیر درستکار و یک رهبر متواضع و باز به تصویر می‌کشند.
***
" ستون های پر زرق و برق آشوکاسری – II
مکان مقدس رامپوروا در چمپاران: آنچه تاکنون می دانیم
