یک مکان میراثی دیدنی در کنار دریا در Mahabalipuram در ایالت تامیل نادو هند، قرن‌ها تاریخ فرهنگی غنی را به نمایش می‌گذارد.
مهابالی پورام or مامالاپورام شهری باستانی در تامیل نادو ایالتی در جنوب هند، در 50 کیلومتری جنوب غربی چنای، پایتخت تامیل نادو. این شهر بندری تجاری پررونقی در خلیج بنگال در اوایل قرن اول پس از میلاد بود و به عنوان نقطه عطفی برای کشتیرانی کشتی ها استفاده می شد. Mahabalipuram بخشی از یک سلسله تامیل به نام بود پالاوا سلسله در طول قرون 7 تا 9 پس از میلاد و بیشتر بخش آن پایتخت آنها بود. این سلسله بر جنوب هند حکومت می کرد و این دوره را عصر طلایی می نامیدند.
اعتقاد بر این است که Mahabalipuram به نام پادشاه Mahabali که خود را برای Vamama، پنجمین تجسم خداوند قربانی کرد، نامگذاری شده است. ویشنو در هندوئیسم برای رسیدن به رهایی. این در متن هند باستان به نام مستند شده است ویشنو پوران. کلمه "پورام" یک کلمه سانسکریت برای مسکن شهری است. بنابراین Mahabalipuram به معنای واقعی کلمه به عنوان "شهر بالی بزرگ" ترجمه شده است. این شهر به‌خاطر سواحل ماسه‌ای سفید نقره‌ای، ادبیات و هنر و معماری متشکل از مجسمه‌های سنگی نفیس، معابد و در فهرست میراث جهانی یونسکو است.
پادشاهان پالاوا از سلسله پالاوا متفکران بسیار قدرتمند و فلسفی بودند که به عنوان حامی هنر شناخته می شدند. آنها مجموعه ای متشکل از هفت معبد را ساختند که معمولاً به نام "هفت بتکده ماهابالی پورام" شناخته می شود و اعتبار اصلی تأسیس این مجموعه به پادشاه پالاوا، نارسیما وارمان دوم می رسد. همچنین تصور می‌شود که مامالاپورام به دلیل لقب مامالان یا «کشتی‌گیر بزرگ» به نام او نامگذاری شده است.
قدیمی ترین ذکر این معابد به عنوان "بتکده" زمانی است که از آن به عنوان چراغ راهنمایی برای راهنمایی ملوانان به ساحل هنگام ورود به هند استفاده می شد. این معابد گرانیتی نفیس در سواحل زیبای خلیج بنگال همگی در Mahabalipuram واقع شده‌اند و اکنون تصور می‌شود که زیر آب رفته‌اند، به جز یکی از آنها که امروزه به نام معبد ساحلی که به شیوا اختصاص داده شده است قابل مشاهده است و به عنوان یکی از قدیمی‌ترین معابد هند در نظر گرفته می‌شود.
معبد ساحلی به معنای واقعی کلمه به این دلیل نامگذاری شده است که در ساحل خلیج بنگال قرار دارد، اگرچه این نام اکنون به این نام اختصاص یافته است و نام اصلی آن هنوز ناشناخته است. این معبد که تماماً از سنگ سیاه ساخته شده است، ساختمانی پنج طبقه هرمی شکل است که از سنگ های تراش خورده با پایه مربع 50 فوت و ارتفاع 60 فوت ساخته شده است. این اولین معبد مستقل شناخته شده در ایالت تامیل نادو است. موقعیت این معبد به گونه‌ای است که اولین پرتوهای خورشید صبحگاهی در شرق رو به زیارتگاه بر روی ایزد می‌تابد. معبد با نقش برجسته هایی با طراحی پیچیده تزئین شده است.
بازدیدکنندگان از طریق یک دروازه وارد محوطه معبد می شوند. چندین مجسمه یکپارچه در اطراف مجموعه معبد وجود دارد. حدود صد مجسمه ناندی در مجموعه وجود دارد و هر یک از یک سنگ تراشیده شده است. گاو نر ناندی در هند باستان بسیار پرستش می شد. اعتقاد بر این است که شش معبد باقی مانده در جایی در سواحل Mahabalipuram در آب غوطه ور شده اند. تمایل پادشاهان پالاوا به سمت خلاقیت کاملاً از طریق معماری غنی و زیبا در Mahabalipuram نشان داده می شود. غنای غارهای بریده شده، معابد حکاکی شده از صخره های منفرد، نقش برجسته ها نشان دهنده خلاقیت هنری آنهاست.
بسیاری از اکتشافات زیر آب، حفاری ها و مطالعات از سال 2002 توسط انجمن باستان شناسی هند (ASI) با همکاری آژانس های بین المللی و با کمک سخاوتمندانه نیروی دریایی برای کشف اطلاعات در مورد معابد زیر آب انجام شده است. سفرهای زیر آب بسیار چالش برانگیز هستند و غواصان دیوارهای فرو ریخته، ستون های شکسته، پله ها و همچنین بلوک های سنگی را پیدا کرده اند که در یک منطقه بزرگ پراکنده شده اند.
طی یک سونامی در سواحل شرقی هند در سال 2004، شهر ماهابالی پورام برای روزها غرق آب بود و تمام سازه های اطراف معبد آسیب قابل توجهی دیدند. با این حال، این سونامی همچنین گنجینه‌های باستان‌شناسی را که قرن‌ها در دریا پنهان شده بود، کشف کرد. در طول سونامی، زمانی که دریا برای مدت کوتاهی حدود 500 متر عقب‌نشینی کرد، «صخره‌های طولانی مستقیم» قبل از پوشاندن دوباره از آب بیرون آمدند. همچنین، برخی از اشیاء پنهان یا گمشده در هنگام عقب نشینی امواج سونامی و برداشتن رسوبات شنی که چنین سازه هایی را پوشانده بود، به ساحل رساندند، به عنوان مثال یک شیر سنگی بزرگ و یک فیل سنگی ناقص.
تاریخ غنی Mahabalipuram به دلیل وجود مجسمه های سنتی گسترده در خانه های محله به خوبی منعکس شده است و جالب است که امروزه آنها با تکنیک های مشابهی ساخته می شوند که مدت ها پیش مورد استفاده قرار می گرفت. چنین اکتشافاتی باعث تجدید علاقه به Mahabalipuram شده است و تحقیقات برای کشف سؤالات و نظریه ها در مورد گذشته شهر ادامه دارد.
***
