ترکیب نخبگان قدرت در هند به طور قابل توجهی تغییر کرده است. اکنون، بازرگانان سابق مانند آمیت شاه و نیتین گادکاری، کارمندان کلیدی دولت هستند و رهبران تجاری مانند آمبانی از نفوذ و نفوذ زیادی در حکومتداری برخوردارند. ایالت های ثروتمند و توسعه یافته مانند گجرات و ماهاراشترا حاملان مشعل هستند. با این حال، پارامترهای مبتنی بر کاست فئودالی هنوز مشخصه ایالت هایی مانند بیهار هستند که در آن یک خط ساده توسط آمیت شاه برای آرام کردن گیریراج سینگ کافی بود.
«آمیت شاه خانه ییلاقی آتال بیهاری واجپایی را دریافت می کند... آمیت شاه به وضوح شماره 2 کابینه است.امت شاه منصوب به عضویت هشت کمیته کابینه…” روزنامه های ملی امروز را بخوانید. مردی که در مرکز توجه قرار دارد یک تاجر سابق است که از یک کسب و کار جامعه گجرات
به سختی می توان قدرت و نفوذ برجسته ای را که کسب و کارها و جوامع تجاری در حال حاضر دارند از دست داد. سیاسی استقرار. این روند برای مدتی وجود داشته است، حداقل در پنج سال گذشته که مودی و شاه دوتایی کنترل مطلق BJP و ملت را به دست گرفتند. بدون شک، هر دو از گجرات، نیروگاه صنعتی و تجاری هند آمده‌اند، جایی که نقش کلیدی در توسعه اقتصادی غرب هند به همراه کارآفرینانی مانند خانواده آمبانی داشتند.
در جهان بینی هندی زمان چرخه ای است نه خطی. در غرب، زمان پیش می‌رود، اما در هند، آنچه در اطراف می‌گذرد، اتفاق می‌افتد. احتمالاً امپراتوری گوپتا دوران طلایی تاریخ هند دوباره بازگشته است!
بازرگانان و کاوشگران انگلیسی در قرن هجدهم در جستجوی بازار برای فروش محصولات انقلاب صنعتی انگلستان و در جستجوی فرصت های تجاری به هند رفتند. آنها با این کار، قدرت را از دست حاکمان پراکنده قرون وسطی گرفتند و صنایع بومی را نابود کردند و ناخواسته پایه‌های دولت ملی مدرن هند را در قالب یکپارچگی اداری کشور، نظام حقوقی مبتنی بر ارزش‌های مدرن و حاکمیت قانون و ابزارها پی ریزی کردند. حمل و نقل مانند راه آهن و جاده برای تسهیل تجارت، سیستم آموزشی انگلیسی برای نیروی کار ماهر و غیره.
هنگامی که بریتانیا هند را ترک کرد، قدرت به دست رهبران ملی‌گرای تحصیل‌کرده انگلیسی حزب کنگره به رهبری مشاهیر بزرگی مانند مهاتما گاندی، جواهر لعل نهرو، والابهای پاتل، راجندرا پراساد و بهیم رائو آمبدکار رسید. آنها نقش اساسی در رشد و توسعه هند مدرن داشتند. این طبقه تحصیل کرده انگلیسی در خدمت خدمات مدنی دائمی بود، بوروکراسی سفت و سختی که کارآفرینی و رشد مشاغل و صنایع خصوصی را خفه می کرد. ظاهراً صنعت گرانی مانند دیروبهای آمبانی حتی در دیدن کارمندان ارشد دولتی با مشکلاتی مواجه بودند. بدنام "بازرس راج" آزادسازی اقتصادی با نظارت دوران مانموهان سینگ به طور قابل توجهی از بین رفت.
ترکیب نخبگان قدرت در هند از آن زمان به طور قابل توجهی تغییر کرده است. اکنون، بازرگانان سابق مانند آمیت شاه و نیتین گادکاری، کارمندان کلیدی دولت هستند و رهبران تجاری مانند آمبانی از نفوذ و نفوذ زیادی در حکومتداری برخوردارند. ایالت های ثروتمند و توسعه یافته مانند گجرات و ماهاراشترا حاملان مشعل هستند. با این حال، پارامترهای مبتنی بر کاست فئودالی هنوز مشخصه ایالت هایی مانند بیهار است. اما یک اظهار نظر ساده آمیت شاه برای آرام کردن گیریراج سینگ از بیهار کافی بود.
***
نویسنده: اومش پراساد
نویسنده یکی از فارغ التحصیلان دانشکده اقتصاد لندن و یک دانشگاه سابق مستقر در بریتانیا است.
نظرات و نظرات بیان شده در این وب سایت صرفاً متعلق به نویسنده (ها) و سایر مشارکت کنندگان در صورت وجود است.
