مراقبت از سالمندان در هند: ضروری برای یک سیستم مراقبت اجتماعی قوی

برای استقرار موفقیت آمیز و ارائه یک سیستم مراقبت اجتماعی قوی برای سالمندان در هند، تعدادی از عوامل مهم هستند. اولاً، سیستم مراقبت های پزشکی تخصصی و رایگان باید ایجاد شود. دولت به زودی یک طرح مراقبت های بهداشتی رایگان به نام آیوشمن بهارات را راه اندازی می کند تا به 100 میلیون خانواده که بر اساس سرشماری مبتنی بر درآمد انتخاب شده اند، خدمات رسانی کند. این یک گام امیدوارکننده است و در صورت موفقیت برای جمعیت بزرگ سالمندان به ویژه در مناطق روستایی مفید خواهد بود. ثانیاً، ارائه دهندگان مراقبت های اجتماعی به خوبی آموزش دیده (به غیر از متخصصان پزشکی) ضروری هستند تا بتوانند خدمات مراقبت اجتماعی را به طور موثر به سالمندان ارائه دهند.

هند با جمعیتی بالغ بر 1.35 میلیارد نفر یکی از بزرگترین کشورهای جهان است و پیش بینی می شود این تعداد تا سال 1.7 به 2050 میلیارد نفر برسد. پیش بینی می شود هند تا سال 2024 از جمعیت چین پیشی بگیرد و به پرجمعیت ترین کشور روی کره زمین تبدیل شود.

امید به زندگی در بدو تولد در دو دهه گذشته بیش از 10 سال افزایش یافته است و در حال حاضر حدود 65 سال است که عمدتاً به دلیل بهبود خدمات مراقبت های بهداشتی است که در کنترل مرگ و میر نوزادان و کودکان، ریشه کنی بیماری های تهدید کننده زندگی و تغذیه بهتر نقش داشته است. اکثر بزرگسالان در هند اکنون حداقل 10 سال پس از بازنشستگی از کار دارند. توزیع جمعیت هند از نظر سنی نشان می دهد که حدود 6 درصد از کل جمعیت بالای 65 سال سن دارند. از هر 1 نفر یک نفر یعنی حدود 5 میلیون نفر تا سال 300 بالای 60 سال سن خواهند داشت، در حالی که تعداد افراد بالای 2050 سال هفت برابر خواهد شد. این بزرگترین بخش در حال رشد از جمعیت سالمند هند نیز به دلیل رنج از ناتوانی ها، بیماری ها، بیماری ها و اختلالات روانی آسیب پذیرترین افراد هستند.

بخش مراقبت های اجتماعی بخشی جدایی ناپذیر از رشد اقتصادی یک کشور است. این بخش حمایت فیزیکی، عاطفی و اجتماعی را از طریق خدمات تخصصی به کودکان یا بزرگسالان با نیازهای ویژه و افراد مسن ارائه می کند. این افراد در مراحل مختلف زندگی خود هستند، در معرض خطر هستند یا نیازهای ویژه ای دارند که ناشی از بیماری، ناتوانی، کهولت یا فقر است. آنها به خدمات مراقبت های بهداشتی توسط متخصصان پزشکی آموزش دیده در بیمارستان ها یا محل سکونت نیاز دارند. آنها به مراقبت و حمایت توسط مراقبین آموزش دیده نیاز دارند تا زندگی روزمره مستقل را با کنترل و با عزت پیش ببرند. خدمات مراقبت اجتماعی می تواند در خانه خود شخص، یک مرکز روزانه یا یک خانه مراقبت ارائه شود.

ارائه مراقبت و حمایت از سالمندان جزء مهمی از بخش مراقبت اجتماعی است. در هند، جایی که جمعیت سالمندان با نرخ بسیار بالایی 500 درصد در حال رشد است، درک این موضوع مهم است که چگونه می توان به این جمعیت رو به رشد در دهه های آخر زندگی خود مراقبت های اجتماعی مناسبی ارائه کرد.

سالمندان با نیازها و چالش های اضافی مرتبط با سن مواجه هستند. آنها نیازهای جسمی، پزشکی، اجتماعی، عاطفی و معنوی دارند. از آنجایی که آنها به 75 تا 80 سالگی نزدیک می شوند، در برنامه روزانه خود به کمک و مراقبت نیاز دارند که به آنها کمک می کند تا با احترام مستقل بمانند و در عین حال برای کارهای روزانه که انجام آنها دشوار شده است، کمک بپذیرند. تحرک برای سالمندان بسیار مهم است و یک وسیله حمل و نقل خوب مفید است.

سالمندان نیازهای پزشکی بیشتری برای سالم ماندن و راحت ماندن دارند، از جمله تغذیه مناسب و ارائه به موقع خدمات بهداشتی. آنها همچنین نیازهای فکری و اجتماعی دارند، بنابراین باید با دیگران ارتباط برقرار کنند و کارهایی را انجام دهند که از آنها لذت می برند در غیر این صورت احساس انزوا و آسیب پذیری می کنند. افسردگی در افراد مسن بسیار شایع است زیرا آنها پس از اتمام بیشتر عمر خود احساس تعلق خود را از دست داده اند و ممکن است احساس از دست دادن را تجربه کنند.

نابرابری اجتماعی-اقتصادی و جنسیتی در کشور در حال توسعه ای مانند هند، سالمندان را در برابر فساد، سوء استفاده و طرد اجتماعی آسیب پذیرتر می کند. یک نگرانی اصلی برای سالمندان در هند، محدودیت های مالی برای تامین هزینه های مراقبت های بهداشتی آنها است، زیرا بیشتر آن باید از جیب خود مدیریت شود.

زیرساخت ها و خدمات بهداشت عمومی فعلی از جمله مراقبت های سالمندان بسیار محدود است. بهداشت خوب و مناسب کهنسال خانه ها عمدتاً در مناطق شهری متمرکز شده اند و از جمعیت روستایی که تقریباً 67 درصد جمعیت را تشکیل می دهند غفلت می کنند. در مناطق روستایی، تحرک محدود، زمین سخت و توانایی مالی محدود دسترسی سالمندان به مراقبت های بهداشتی را با مشکل مواجه می کند.

یکی از مسائل مهمی که اکثر سالمندان در هند با آن مواجه هستند، وابستگی مالی است. سیستم سنتی مشترک خانواده هند که پناهگاه اصلی افراد در دوران سالمندی بوده است، در پی شهرنشینی سریع و مدرنیزه شدن که منجر به خانواده های هسته ای بیشتر می شود، در حال فروپاشی است. آموزش و اشتغال در دهه های گذشته ساختار اجتماعی کشور را تغییر داده است.

این روندها در جامعه تأثیر مستقیمی بر سالمندان دارد. آنها در برابر آزار جسمی و روانی آسیب پذیر هستند، از اضطراب و افسردگی رنج می برند و نیاز به دسترسی به خدمات بهداشت روانی دارند. تفاوت قابل توجهی در ویژگی های جمعیتی، جنسیتی و اقتصادی سالمندان در هند وجود دارد. فروپاشی سیستم‌های فرهنگی و سنتی هند منجر به جامعه‌ای فردگراتر می‌شود که به انزوای اجتماعی سالمندان کمک می‌کند و آنها را آسیب‌پذیرتر می‌کند.

برای استقرار موفقیت آمیز و ارائه یک سیستم مراقبت اجتماعی قوی برای سالمندان در هند، تعدادی از عوامل مهم هستند. اولاً، سیستم مراقبت های پزشکی تخصصی و رایگان باید ایجاد شود. دولت به زودی یک طرح مراقبت های بهداشتی رایگان به نام آیوشمن بهارات را راه اندازی می کند تا به 100 میلیون خانواده که بر اساس سرشماری مبتنی بر درآمد انتخاب شده اند، خدمات رسانی کند. این یک گام امیدوارکننده است و در صورت موفقیت برای جمعیت بزرگ سالمندان به ویژه در مناطق روستایی مفید خواهد بود.

ثانیاً، ارائه دهندگان مراقبت های اجتماعی به خوبی آموزش دیده (به غیر از متخصصان پزشکی) ضروری هستند تا بتوانند خدمات مراقبت اجتماعی را به طور موثر به سالمندان ارائه دهند. این می تواند در خانه خودشان یا در خانه ها یا مراکز تخصصی باشد. در حال حاضر هند فاقد هرگونه زیرساخت یا منابع انسانی است. پس از ایجاد زیرساخت، ابداع سیاست های سختگیرانه و نظارت بر اخلاق عملی در مراقبت های اجتماعی نیز بسیار مهم است.

***