در مورد کاهش انتشار کربن و دستیابی به اهداف اقلیمی، به نظر می رسد هند به ارتباط قطع تدریجی تولید برق زغال سنگ با عضویت در گروه تامین کننده هسته ای (NSG) اشاره کرده است.
جلسات کاری دو روزه اجلاس سران G20 2021 شامگاه گذشته با تصویب رهبران G20 رم به پایان رسید. اعلامیه. اجلاس بعدی در سال 2022 در اندونزی برگزار می شود و هند میزبان اجلاس G20 در سال 2023 خواهد بود.
در مورد کاهش انتشار کربن و دستیابی به اهداف اقلیمی، به نظر می رسد هند به ارتباط قطع تدریجی تولید برق زغال سنگ با عضویت در گروه تامین کننده هسته ای (NSG) اشاره کرده است.
داستان رشد هند به ویژه پس از همه‌گیری کووید به شدت به افزایش منظم منبع تغذیه برای برآورده کردن نیازهای صنعت و کشاورزی وابسته است. در حال حاضر حدود 75 درصد از کل تولید برق هند از نیروگاه های زغال سنگ تامین می شود. بدیهی است که برای هند ضروری است که ترتیبات جایگزین برای برآوردن تقاضای برق قبل از از کار انداختن نیروگاه های زغال سنگ و حذف تدریجی آن برای رسیدن به هدف اقلیمی وجود داشته باشد. منابع تجدیدپذیر مبتنی بر سوخت‌های فسیلی مانند انرژی خورشیدی، بادی، برق آبی و غیره محدودیت‌های جدی از نظر ظرفیت قابل اعتماد دارند، از این رو تنها می‌توانند کمکی باشند. بنابراین، تنها گزینه باقی مانده برای هند، انتخاب نیروگاه های هسته ای است.
با این حال، در حال حاضر تنها 2 درصد از کل منبع برق هند از منابع هسته ای تامین می شود. از سوی دیگر، درصد هسته ای کل تولید برق سالانه در ایالات متحده حدود 20 درصد است در حالی که سهم هسته ای حدود 22 درصد است. بدیهی است که هند راه درازی برای ایجاد ظرفیت برای افزایش تولید برق از منابع هسته ای قبل از اینکه زغال سنگ برای دستیابی به اهداف آب و هوایی صرف نظر شود، در پیش دارد.
با وجود برخی موانع داخلی، مانع اصلی در ظرفیت سازی انرژی هسته ای هند، محدودیت اعمال شده بر هند برای تهیه و واردات از بازارهای بین المللی منابع هسته ای و مرتبط با هسته ای برای ساخت و راه اندازی راکتورهای انرژی هسته ای است. این محدودیت از سال 1974 که گروه تامین هسته ای (NSG) تشکیل شد، برقرار است.
گروه تامین هسته ای (NSG) با اعمال محدودیت هایی بر صادرات اقلام هسته ای و مرتبط با هسته ای به کشورهای غیرعضو NSG، هدف خود را متوقف ساختن گسترش سلاح های هسته ای است.
48 دولت شرکت کننده (PGs) در NSG وجود دارد. عضویت در این گروه از طریق امضای معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) یا از طریق اجماع است. با توجه به حضور کشورهای دارای سلاح هسته‌ای در همسایگی، در طول سال‌ها، هند همواره موقعیت حفظ گزینه هسته‌ای را به عنوان یک عامل بازدارنده در برابر کشورهای همسایه دارای سلاح هسته‌ای حفظ کرده است. بنابراین، هند از طریق اجماع بین اعضا (دولت های شرکت کننده) به دنبال عضویت در این گروه بود. درخواست هند توسط همه اعضای مهم پشتیبانی می شود به جز چین که به طور مداوم تلاش های هند را برای تضمین عضویت NSG مسدود کرده است. چین بر پیش شرط گنجاندن پاکستان اصرار دارد که نقش آن در اشاعه تسلیحات هسته ای به کره شمالی و ایران به خوبی شناخته شده است.
به نظر می رسد چین تمایلی به تغییر موضع خود در قبال ادعای هند برای عضویت در NSG ندارد و به نظر نمی رسد که تحت تأثیر سایر اعضا به ویژه در سناریوهای پس از همه گیری باشد. بنابراین، هند باید برای توسعه بومی فناوری‌ها و افزایش منابع هسته‌ای در داخل تلاش کند تا تلاش‌ها برای راه‌اندازی راکتورهای انرژی هسته‌ای برای حذف تدریجی نیروگاه‌های حرارتی مبتنی بر زغال سنگ را افزایش دهد. در نتیجه، این ممکن است برای رسیدن به هدف انتشار کربن بدن آب و هوا بیشتر طول بکشد.
***
.){kind=link}