معمار اصلاحات اقتصادی هند به عنوان شایسته ترین نخست وزیری که به وعده های انتخاباتی عمل کرد، اصلاحات را انجام داد و اقتصاد هند را تحت رهبری چند جانبه خود ایجاد کرد، در تاریخ هند ثبت خواهد شد..
شخص بی ادعایی که در تمام طول زندگی خود طی کرده است، تعجبی نداشت که در پاسخ به سوال یک روزنامه نگار در آخرین سال نخست وزیری هندوستان، خاطرنشان کرد که تاریخ خیلی بیشتر درباره او قضاوت خواهد کرد. مهربانانه از آنچه منتقدانش به آن اعتقاد دارند.
در واقع تاریخ با خیرخواهی قضاوت خواهد کرد مانموهان سینگ، که مشهورترین آن به عنوان اولین نخست وزیر سیک در بزرگترین دموکراسی جهان شناخته می شود.
جنبه های بسیار بیشتری از دکتر مانموهان سینگ وجود دارد که تا حد زیادی برای عموم ناشناخته است. دکتر سینگ در هند تقسیم نشده (قبل از تقسیم هند به پاکستان) در خانواده گورموک سینگ و امریت کائور در گا، پنجاب به دنیا آمد.
پس از تجزیه هند در سال 1947 هنگامی که هند استقلال یافت، خانواده او به شهر مقدس امریتسار در ایالت پنجاب در شمال هند نقل مکان کردند و او بیشتر دوران کودکی خود را در آنجا گذراند.
او پس از فوت نابهنگام مادرش در زمانی که کودکی تازه بود توسط مادربزرگ پدری اش بزرگ شد. بزرگ شدن در دهکده‌ای کوچک در پنجاب در دهه 1940، بدون برق و نزدیک‌ترین مدرسه که کیلومترها دورتر بود، این پسر جوان را از تحصیل منصرف نکرد، زیرا او این مایل‌ها را پیاده‌روی کرد و زیر نور کم نور یک چراغ نفتی به مطالعه ادامه داد.
علیرغم این ناملایمات که در سنین بسیار کم با آن روبرو شد، دانش آموزی باهوش بود که همیشه در صدر کلاس خود قرار داشت و در طول دوران تحصیلی خود موفق به دریافت جایزه و بورسیه تحصیلی شد.
وی پس از پایان تحصیلات تکمیلی و فوق لیسانس خود در دانشگاه معروف و معتبر پنجاب در چندیگر هند، برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در رشته اقتصاد در دانشگاه کمبریج انگلستان، آن هم با بورسیه تحصیلی، ادامه داد.
سپس تحصیلات خود را در مقطع دکترا در دانشگاه آکسفورد انگلستان ادامه داد. تز دکترای او با عنوان "عملکرد صادرات هند، 1951-1960، چشم انداز صادرات و پیامدهای سیاست" جوایز و افتخارات متعددی را برای او به ارمغان آورد و فقط بیان او را برای وضعیت اقتصادی هند تقویت کرد.
این پسر که ذاتاً خجالتی بود، مورد علاقه معلمان و اساتید کمبریج و آکسفورد شد.
دکتر مانموهان سینگ پس از دریافت تمجیدها و تمجیدها در بریتانیا، به هند بازگشت و ریشه هایش در امریتسار بود و تدریس در یک کالج محلی را آغاز کرد.
با این حال، این مرد باهوش و باهوش برای چیزهای بزرگتری در زندگی در نظر گرفته شده بود.
در طول دوره بعدی خود در کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد تجارت و توسعه تحت امر معروف اقتصاددان رائول پربیش، دکتر مانموهان سینگ پیشنهاد تدریس در مدرسه اقتصاد معروف دهلی در شهر دهلی نو پایتخت هند را دریافت کردند.
ممکن است میهن پرستانه به نظر برسد، او تصمیم گرفت به هند بازگردد و رائول پربیش حتی به او طعنه زد و گفت که با رها کردن شغلی که رویای اقتصاددانان است، مرتکب اشتباه احمقانه ای شده است.
او بدون دلسردی به هند بازگشت و به زودی در دهه 1970 اولین گزینه برای پست های مشاور اقتصادی نخست وزیر هند شد. این امر باعث شد که او مشاور ارشد اقتصادی، رئیس کمیسیون برنامه ریزی و بعداً فرماندار بانک بسیار معتبر و مهم رزرو هند شود.
بسیار جالب بود که چگونه از یک اقتصاددان کار سیاسی خود را زمانی که در ژوئن 1991 وزیر دارایی هند در زمان نخست وزیری فقید PV Narasimha Rao شد، آغاز کرد.
این به دوران جدیدی برای کشور منجر شد، زیرا او به معمار اصلاحات اقتصادی بسیار مورد نیاز هند تبدیل شد.
نادرست نیست اگر بگوییم که در این مدت در سال 1991، اقتصاد هند در آشفتگی عظیمی قرار داشت. حداقل رشد اقتصادی در اکثر بخش‌ها به‌ویژه بخش تولید که بسیار حیاتی است، وجود داشت. بازار کار در پایین ترین حد خود قرار داشت و نرخ اشتغال منفی بود. اقتصاد هند دموکراتیک در عدم تعادل کامل بود زیرا کسری مالی نزدیک به 8.5 درصد تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) کشور بود.
به زبان ساده، هند با یک بحران اقتصادی بزرگ روبرو بود و برای هر اقتصاددانی بسیار چالش برانگیز بود که اقتصاد را به مسیر درست بازگرداند. از این رو، مسئولیت بزرگی بر دوش دکتر مانموهان سینگ افتاد.
او به عنوان یک اقتصاددان باهوش با دانش بسیار زیاد، به نخست وزیر وقت توضیح داد که اقتصاد هند با یک بحران بی سابقه مواجه است و اگر مقررات زدایی نشود، سقوط خواهد کرد، که نخست وزیر با خوشحالی با آن موافقت کرد.
دکتر سینگ سیاست «لیبرال‌سازی، خصوصی‌سازی و جهانی‌سازی» را اتخاذ کرد و ادغام اقتصاد هند با جهان را آغاز کرد.
اقداماتی که او انجام داد شامل حذف مجوز راج، کاهش کنترل دولت بر اقتصاد، کاهش مالیات های بالای وارداتی بود که منجر به گشایش کشور به دنیای خارج شد.
او وظیفه تبدیل اقتصاد هند از سوسیالیستی به سرمایه داری را بر عهده دارد. شرکت‌های بخش دولتی به روی خصوصی‌سازی باز شدند و او راه را برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) باز کرد.
این گام ها نه تنها به اقتصاد هند کمک کرد، بلکه جهانی شدن را نیز ارتقا داد. این اصلاحات اقتصادی که با افتخار توسط دکتر سینگ رهبری می شود، اکنون بخشی از گذشته اقتصادی هند است.
تأثیر و گستردگی اصلاحات به رهبری او چنان بود که تمام ملت در هنگام انتخاب او به عنوان نخست وزیر هند در کنار او ایستادند. این مرد بدون پیشینه سیاسی، اما با داشتن توانایی، دانش و رویکرد دنیوی بی‌نهایت برای سوق دادن یک ملت به سوی موفقیت، برگزیده سال 2004 بود.
در طول مدت تصدی وی که یک دهه از 2004 تا 2014 طول کشید. دولت دکتر سینگ به نقاط عطف مهمی دست یافت و کنترل شخصی وی قابل توجه است.
او تنها نخست وزیری است که اقتصاد کشور در دوره زمانی هشت ساله از نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سالانه 8 درصدی پایدار برخوردار بود. به جز چین، هیچ اقتصاد دیگری این نوع نرخ رشد را لمس نکرده است.
در خلال رکود جهانی سال 2008، اقتصاد هند به دلیل سیاست های محکم او باثبات بود و تا حد زیادی آسیبی ندید. او تصمیمات مهم بسیاری گرفت و آنهایی که به عنوان تاریخی برجسته هستند NREGA، RTI و UID هستند.
NREGA (قانون ملی تضمین اشتغال روستایی، 2005) حداقل دستمزد را برای فقیرترین بخش جامعه تضمین کرد و به بهبود زندگی مردم کمک کرد.
RTI فوق‌العاده (قانون حق دسترسی به اطلاعات، 2005)، که ابزار قدرتمند و بلامنازع برای به دست آوردن اطلاعات به منظور مقابله با فساد است. هنگامی که این قانون معرفی شد، بخش مهم و جدایی ناپذیر میلیون ها شهروند هند است.
در نهایت، UID (شناسایی منحصر به فرد) که وعده داده بود یک پایگاه داده جهانی از شهروندان باشد و به استفاده از مزایای بسیاری از دولت کمک کند.
دکتر سینگ نه تنها بسیار تحصیل کرده است، بلکه تجربیات اداری گسترده ای در مناصب مختلف دولتی با مشارکت مستقیم شخصی در سیاست گذاری قبل از تصدی پست نخست وزیری داشت.
دکتر سینگ، مردی کم حرف، فردی ساده و با هوش بالا، مسیحی برای اقتصاد کشور بود.
او به عنوان شایسته ترین نخست وزیری که به وعده های انتخاباتی عمل کرد، اصلاحات انجام داد و اقتصاد هند را تحت رهبری چند جانبه خود ایجاد کرد، در تاریخ ثبت خواهد شد.
***
