اقتصاد هند ظاهراً رشد کرده و اکنون در حال بازگشت است و رشد 8.2 درصدی تولید ناخالص داخلی را در سه ماهه اول 2018-19 ثبت کرده است که 0.5 درصد بیشتر از 7.7 درصد در سه ماهه قبل است.
اقتصاد هند پس از مدتی کاهش به دلیل تأثیر پول‌زدایی و اجرای مالیات بر کالا و خدمات (GST)، ظاهراً رشد کرده و اکنون در حال بازگشت است و رشد 8.2 درصدی تولید ناخالص داخلی را در سه ماهه اول سال مالی 2018-19 ثبت کرده است. 0.5 درصد بیشتر از 7.7 درصد در سه ماهه قبل است. عملکرد قوی در بخش های تولیدی، کشاورزی و ساختمانی و افزایش هزینه های مصرفی خصوصی دلیل آن ذکر شده است.
این دستاورد در نرخ رشد تولید ناخالص داخلی قطعا قابل تحسین است. کارگزاران دولت این را مدیون "تغییرات دگرگونی" می دانند که در چند سال اخیر رخ داده است. با این حال، آیا این رشد پایدار است؟ حقوق صاحبان سهام چطور؟
نرخ تورم بالاست. در نتیجه نرخ وام بانکی بالاست. علاوه بر این، روپیه هند (INR) در برابر دلار آمریکا ضعیف و به پایین ترین حد خود در سه سال اخیر رسیده است. حدود 3.5 درصد کاهش یافت. از اوایل سال 2018، حدود 10 درصد از ارزش خود را از دست داده است. این امر به نوبه خود باعث افزایش قبوض واردات و از این رو کسری تجاری قابل توجهی شده است. افزایش بی ثبات قیمت نفت، افزایش بهره در دارایی عمومی و کاهش ارزش روپیه نگرانی های اصلی هستند.
در بخش حقوق صاحبان سهام، ضریب جینی افزایش یافته است به این معنی که نابرابری درآمد افزایش یافته است. برخی از داده ها حاکی از آن است که 10 درصد ثروتمندترین افراد 80 درصد از ثروت هند را در اختیار دارند. حدود یک چهارم جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند و هر عضو کمتر از 1.90 دلار در روز درآمد دارد. تمرکز ثروت و نرخ بالای افزایش نابرابری درآمد باید مورد توجه قرار گیرد. شکاف نابرابری درآمد در هند بیشتر می شود و این دقیقاً نشانه یک اقتصاد شکوفا نیست بلکه یک سیستم اقتصادی نوپا است. برای حفظ رشد اقتصادی یک اقتصاد باید با چنین مسائلی برخورد کرد.
با وجود این کاستی ها، هند از مزایای نهادهای دموکراتیک پررونق، سود جمعیتی و مجموعه بزرگی از کارآفرینان و نیروی کار علمی و فنی برخوردار است که می تواند تفاوت بزرگی در داستان موفقیت اقتصادی هند ایجاد کند. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی 8.2 درصدی که اخیراً ثبت شده است، می تواند روندی در جهت درست باشد و به طور کلی این امید وجود دارد که دوره ای از رشد صنعتی پایدار در پیش باشد. شتاب رشد را می توان با اصلاحات بیشتر و تصمیم گیری های سیاسی سریع حفظ کرد.
***
