جایزه نوبل اقتصاد امسال، کمک های آبیجیت بانرجی، استر دوفلو و مایکل کرمر در معرفی رویکردی جدید برای دستیابی به پاسخ های قابل اعتماد درباره بهترین راه های مبارزه با فقر جهانی را به رسمیت می شناسد. رویکرد مبتنی بر تجربه اجتماعی آنها نقش بسزایی در کاهش فقر داشته است.
در کتاب خود به نام پایان فقر جفری ساکس برای کمک به توسعه بحث کرد. او طرفدار کمک های توسعه ای برنامه ریزی شده به کشورهای فقیر برای کمک به آنها برای رسیدن به نردبان بود اقتصادی توسعه ای که به دنبال آن اقتصاد بازار جهانی حاکم خواهد شد. اساساً این به معنای واگذاری پول زیادی بود و این پول به فقرا در ملت ها کمک می کند.
آیا کمک های توسعه در کاهش فقر موثر بوده است؟ ظاهراً به نظر می رسد که پاسخ درهم آمیخته است. پیشرفت های قابل توجهی صورت گرفته است، با این حال مبارزه با فقر همچنان بالاترین اولویت دولت است. بنابراین، تغییر از "آیا کمک کار می کند" به "چه کار می کند" در کاهش فقر. بهترین راه ها چیست؟
امسال جایزه نوبل در اقتصاد مشارکت های توسط آبهیجیت بانرجی, استر دوفلو و مایکل کرمر در معرفی رویکردی جدید برای دستیابی به پاسخ های قابل اعتماد در مورد بهترین راه های مبارزه با فقر جهانی. رویکرد مبتنی بر تجربه اجتماعی آنها نقش بسزایی در کاهش فقر داشته است.
نکته کلیدی این است که چگونه فقر را درک کنیم. فقر فقط نداشتن پول نیست. فقر یعنی زندگی نه با پتانسیل کاملش. یکسری وجوه دارد مثل فقدان تحصیلات، نداشتن سلامتی، عدم توانایی خود را به عنوان فردی و غیره. بنابراین، مسئله بزرگ فقر از این مولفه های کوچکتر تشکیل شده است. ارائه مداخلات مؤثر برای این مؤلفه‌های کوچکتر و قابل کنترل‌تر، کلید کاهش فقر را دارد، به عنوان مثال، مؤثرترین مداخلات برای بهبود نتایج آموزشی یا سلامت کودک. آنها از روش های تحقیق تجربی در جامعه برای آزمایش طیف وسیعی از مداخلات استفاده کرده اند. تکنیک تجربی کارآزمایی‌های کنترل تصادفی‌سازی شده (RCT) که اغلب در علوم بالینی برای شناسایی مداخلات درمانی مؤثر مورد استفاده قرار می‌گیرد، در اینجا برای شناسایی مداخله مؤثر کاهش فقر استفاده می‌شود.
***
